خلاصه اختراع: ترميم نسوج نرم داخل دهاني يكي از موضوعات اصلي پژوهش در حوزه‌ي دندانپزشكي و پزشكي بازساختي طي سالهاي اخير بوده است . بسياري از بيماريهاي سيستميك و عوامل موضعي -از جمله تروما، عوامل قارچي و ويروسي- مي‌توانند در به وجود آمدن و تثبيت ضايعات و زخم‌هاي داخل دهاني موثر باشند. اين عوامل از طريق مكانيسم‌هاي متعددي مي‌توانند نقش خود را ايفا كنند. آسيب‌هاي فيزيكي يا شيميايي به سلولهاي اپي‌تليالي، القاي التهاب موضعي، افزايش بار ميكروبي ودر نتيجه عفونت‌هاي حاد يا مزمن، تهاجم ويروسي به سلولهاي اپي‌تليال و نيز انواع تغييرات در چرخه‌ي سلولي جزء فاكتورهاي اتيولوژيك زخمهاي دهاني مي‌باشند. انواع ديگر زخمها شامل زخمهاي اياتروژنيك و ناشي از جراحيها ميباشند. يكي از گياهان با خواص دارويي و سابقه‌ي مصرف در طب سنتي چيني، گياه Asparagus officinalis (مارچوبه) است. گياه Asparagus officinalis جزو گياهان خانواده ي Asparagaceae محسوب شده (14) و امروزه به صورت خوراكي، مكمل هاي غذايي و پودري در سراسر حهان استفاده دارد. اين گياه غني از ويتامين هاي A، B1، B2، C، E و املاح Mg، Zn، P، Ca، Fe و Mn، فوليك اسيد، آسپاراگوسيك اسيد و steroidal saponin ها مي‌باشد (15, 16). از جمله عملكردهاي بيولوژيك مشاهده شده در عصاره ي Asparagus officinalis مي‌توان به عملكرد آنتي اكسيداني و آنتي هپاتوتوكسيسيتي، مهار آنزيم Tyrosinase و مهار آنزيمangiotensin-converting enzyme اشاره كرد. هدف از اين مطالعه بررسي اثرات ترميمي عصارهي الكلي گياه Asparagus officinalis در مقياس آزمايشگاهي ميباشد. در صورت حصول نتايج مطلوب، هدف كاربردي اين مطالعه، استفاده از اين عصاره به صورت دهانشويهي ترميمي پس از ايجاد انواع زخمهاي مخاطي و تسريع بهبودي آنها ميباشد.

براي اثبات اثر بخشي دهانشويه 25 بيمار داراي پريودنتيت متوسط تا شديد مراجعه كننده به دانشكده دندانپزشكي، دانشگاه علوم پزشكي تهران و 25 فرد كاملا سالم را براساس رضايت بيمار انتخاب كرده ابتدا از بيماران cc 2 بزاق گرفته شده و در ويال استريل و پك يخ قرار داده سپس از عميق ترين پاكت موجود در دهان نيز نمونه گرفته و به آزمايشگاه منتقل گرديد. از اين نمونه ها پس از تهيه كشت خالص (Pure culture) لاكتوباسيلوس پروبيوتيك موردنظر جداسازي شده و با استفاده از روش هاي مرفولوژي، بيوشيميايي و مولكولي (16S rRNA gene sequencing) سويه منتخب لاكتوباسيلوس شناسايي گرديد. لاكتوباسيلوس جدا شده در محلول هاي مشخص بصورت سوسپانسيون در مراحل بعدي تحقيق در بيماران استفاده گرديد. سپس بر اساس شاخص هاي پريودونتال 20 بيمار مبتلا به پريودنتيت مزمن انتخاب و نمونه بزاق و شيار لثه تهيه شده از بيماران براي تعيين ميزان باكتري شاخص بيماريزاي پريودونتالAggrecatibacter actinomycetcomitans كشت داده شد. در مرحله اول تمام شاخص هاي پريودونتال براي بيماران ثبت و سپس مرحله اول درمان بيماران آغاز گرديد. اولين مرحله درمان يعني Scaling & Root planning)) براي همه افراد مذكور انجام گرفته، سپس تعدادي محلول حاوي سويه منتخب لاكتوباسيلوس پروبيوتيك و تعدادي محلول placebo تهيه و بصورت كاملا Random و Blind (balanced block randomization) محلول هاي موردنظر به بيماران به مدت 4 هفته تجويزگرديد. بعد از 2 و 4 هفته بيماران مورد بررسي قرار گرفته، شاخص هاي پريودونتال مجدداً ثبت و از شيار لثه بيماران دوباره با سوآپ نمونه گيري انجام و تغييرات در تعداد و مرفولوژي باكتري شاخص بيماريزاي پريودونتال در بيماران ثبت و مقايسه گرديد. 150 سويه باكتريائي لاكتوباسيل از نمونه هاي جمع آوري شده جداسازي و فعاليت ضد باكتريائي آنها بدقت مورد بررسي قرار گرفت. جدايه منتخب با بيشترين خاصيت ضد باكتريايي، ميله اي شكل، گرم مثبت، كاتالاز منفي، و غير اسپورگذار بوده و براساس آناليز فيلوژنيك صورت گرفته 100% شباهت به سويه لاكتوباسيلوس ساليواريوس DSPV 022SAنشان داد. جدايه منتخب Lactobacillus salivarius NK02 نام گذاري شد. جدايه مورد نظر در GenBank با شماره دسترسي JX 129916 ثبت گرديد. ايندكس ها پريودونتال در دو گروه به شرح زير بود: Periodontal index, gingival index, PPD, BOP, Plaque index در گروه كنترل به ترتيب: 6/58، 7/62، 55/2، 6/1، 97/2 و در گروه پروبيوتيك: 7/61، 3/62، 67/2، 42/1، 91/1 بعد از استفاده از دهانشويه شاخص هاي پريودونتال تغيير كردند. تمام شاخص ها در دو گروه بصورت معني داري بهبود پيدا كردند، ولي PPD, BOP ، GI در گروه پروبيوتيك بطور معني داري نسبت به گروه كنترل كاهش بيشتري داشت. بعد از 1 ماه از مصرف دهانشويه كاهش كلني هاي Aggregatibacter actinomycetemcomitans در گروه پروبيوتيك نسبت به placebo كاملا معني دار بود. كلني هاي اوليه در بزاق و شيار لثه در 2 گروه به ترتيب : كنترل: 77/6 و 08/7پروبيوتيك: 62/6 و 15/7 براساس نتايج تحقيق، كاربرد دهانشويه پروبيوتيك دركنار Sc/Rp منجر به بهبودي پارامترهاي كلينيكال و باكتريايي نسبت به Sc/Rp به تنهايي شد. كاربرد دهانشويه پروبيوتيك مي تواند در از بين بردن فلور بيماري زا و تثبيت فلور مفيد در دهان كمك كننده باشد.

يكي از معضلات جراحان متخصص در ترميم بافت¬هاي بدن، فقدان مقدار كافي بافت نرم است. براي رفع اين مشكل بكارگيري منبسط¬كننده بافت نرم بهترين راه حل مي¬باشد. منبسط¬كننده بافت نرم وسيله¬اي است كه جهت ايجاد انبساط در بافت نرم و يا پوست و به منظور استفاده در جراحي¬هاي پلاستيك و ترميمي، طراحي و استفاده مي¬گردد. مشكلات فني در بكارگيري منبسط كننده¬¬هاي بافت نرم شامل مواردي چون عدم كنترل¬پذيري مقدار انبساط نهايي، خواص استحكامي پايين منبسط¬كننده¬هاي بافت نرم و زيست سازگاري ضعيف آنها مي¬باشند. هدف از اين اختراع، ارائه يك محصول منبسط كننده بافت نرم با استحكام مكانيكي كافي و انبساط پذيري تحت كنترل مي¬باشد كه سازگاري مناسبي با محيط فيزيولوژيك بدن داشته باشد. در اين اختراع، پس از اتمام فاز مطالعاتي و امكان¬سنجي، به كمك انجام آزمايشات تجربي، بهترين مخلوط وزن¬هاي مولكولي مختلف پلي اتيلن گلايكول دي اكريلات جهت ساخت منبسط كنندة خود متورم شونده به منظور دستيابي به خواص مذكور، انتخاب شده و ساخته شد. سپس با انجام آزمايشات برون تني و درون تني صحت عملكرد محصول ارزيابي گرديد.

خلاصه‌اي از توصيف اختراع؛ گرانولهاي متخلخل تيتانيومي با تخلخل بالا كه پس از اصلاح سطح الكتروشيميايي و متعاقب آن عمليات حرارتي خاصيت بيواكتيويته و زيست سازگاري آن¬ها به شكل قابل توجهي بهبود پيدا كرده است به نحوي كه گرانولها osteopromotive و osteoinductive مي باشند. با توجه به خاصيت القاي استخوان سازي و بهبود خاصيت آنتي¬باكتريال بوسيله داروي سيمواستاتين، گرانولهاي اصلاح شده توسط اين دارو بارگذاري شده. كه نتايح حاصله نشانگر ايجاد يك روش موثر براي بهبود عملكرد بيومواد فلزي و ساير مواد جايگزين استخواني مي باشد. استفاده از اين گرانولهاي متخلخل ايجاد شده در كنار ايمپلنتهاي فلزي ضمن پر كردن فضاهاي خالي كنار ايمپلنت باعث افزايش سطح تماس، جذب سلول و خون و تشكيل بافت در اطراف ايمپلنت را سرعت بخشيده كه باعث افزايش استحكام اوليه مكانيكي، رگزايي و تشكيل بافت استخواني بدون ريسك ايجاد التهاب و عفونت مي گردد كه مجموعه اين خواص در كاربردهاي كلينيكي مرتبط با بافت استخوان بسيار حائز اهميت مي باشد.

تأخير در ترميم زخم و متعاقبا افزايش احتمال عفونت آن كه از شايعترين عوارض ناخواسته ي جراحي پريودنتال مي باشد، از جمله دلايل استفاده از زخم پوشهااست. با اين حال زخم پوشهاي فعلي از جمله زخم پوشهاي فاقد اژنول همه ي ويژگي هاي ايده آل را ندارند. لذا اخيرا كاربرد سه ماده ي زئوليت، كيتوزان و ژلاتين در ترميم زخم مورد توجه قرار گرفته است. زئوليت داراي ساختاري متخلخل، داراي قابليت كنترل خونريزي و غير سمي است.كيتوزان نيز زيست سازگار و زيست تخريب پذير، داراي تخلخل بالا، آنتي باكتريال، ضد قارچ، ضد درد و نيز داراي خاصيت هموستاتيك و چسبندگي به مخاط است. ژلاتين، فرم دناتوره ي كلاژن موجود در ماتريكس خارج سلولي، زيست سازگار بوده و امكان چسبندگي سلولها را فراهم ميكند. هدف از اين مطالعه بررسي تكثير فيبروبلاستهاي لثه اي انساني بر روي داربست حاوي سه ماده ي مذكور و نيز بررسي خواص بيولوژيكي و خواص شيميايي و فيزيكي اين داربست ها مي باشد و در ادامه تأثير اين داربست بر باكتري Aa(Aggregatibacter actinomycetemcomitans) و E.coli(Escherichia coli) مي باشد و در صورت حصول نتايج مطلوب، هدف كاربردي استفاده از اين زخم پوش در جراحي هاي پريودنتال مي باشد.

فورسپس دندانپزشكي محافظه كارانه مدل انگليسي دندان هاي مولر، فورسپس هايي هستند كه با استفاده از شكل مخصوص Beak خود( كه در سمت باكال نيمه هذلولي شكل و درسمت پالاتال به شكل مستطيل همراه با انحنا هستند) و همچنين به خاطر موقعيت قرار گيري Beak (در سمت باكال روي استخوان آلوئول به محاذات مركز ثقل ريشه و در سمت پالاتال در پايين تر از طوق دندان ولي عمود بر آن) مي توانند نيروهايي مداوم فقط با استفاده از حركت Rotation دست به دندان وارد كنند. نتيجه اين نيروهاي مداوم آزاد سازي هيالورونيداز و تخريب سريع تر ماده زمينه اي PDL دندان به نام هيالورونيك اسيد مي شود. با تخريب هرچه بيشتر PDL خارج سازي دندان با سهولت بيشتر، خستگي كمتر، كاهش Complication هايي مثل شكستن ريشه، تاج و استخوان آلوئول كمتر مي شود. همچنين با توجه به مدل انگليسي اين فورسپس ها به خاطر زوايايي كه در آنها طراحي شده (115 درجه موجود در Handle و 90 درجه بين Beak و Handle)، با كنار زدن گونه، علاوه بر دسترسي بهتر، نيروهاي Rotation را موثرتر و كارآمدتر و به ميزان بيشتري در صرفا در جهت باكال به دندان مولر وارد مي كند و باعث Luxation دندان مي گردد. اين فورسپس ها داراي يك Hinge هستند كه باعث مي شود تمام اجزاي فورسپس به صورت يكپارچه عمل كنند. همچنين يك Bumper از جنس سيليكوني دارند كه براي جلوگيري از آسيب به مخاط روي سطح آلوئول دندان روي Beak باكالي قرار ميگيرد و آن را مي پوشاند.

اين اختراع در زمينه ايمپلنت هاي دنداني چند قطعه اي است كه براي جايگزيني ريشه دندان طبيعي از دست رفته در فك كاشته مي شوند. عدم لحاظ عوامل بيولوژيك و بيومكانيكي در طراحي اين ايمپلنت ها باعث بروز مشكلاتي مانند تحليل رفتن استخوان فك، ايجاد التهاب و عفونت در استخوان و بافت هاي عصبي و خوني اطراف، شل شدن اتصال بين قطعات ايمپلنت و شكست ناشي از خستگي آنها مي شود كه همگي مي توانند طول عمر ايمپلنت را كاهش دهند. در اين اختراع با لحاظ عوامل مختلف موثر بر تنش هاي وارد بر استخوان و ايمپلنت و بافت هاي اطراف و همچنين ملاحظات بيولوژيك با بهينه سازي هندسه كلي قطعات ايمپلنت، مشخصات و هندسه رزوه هاي فيكسچر، مكانيزم اتصال قطعات ايمپلنت عملكرد موفق ايمپلنت دنداني در بازه هاي طولاني پس از كاشت تضمين مي شود.

كورتيكال پليت ها صفحات استخواني از جنس كورتيكال هستند كه به هدف پيوند استخوان فك در تكنيك شل(shell)استفاده مي شوند. و با توجه به زمان بر بودن فرايند اين تكنيك به ويژه مرحله اصلاح ابعاد و تعبيه سوراخ براي قرار گرفتن پيچ هاي فيكس كننده، طراحي وسيله اي كه باعث سهولت و سرعت انجام اين تكنيك شوند ، اثر بخشي بالايي خواهند داشت. محفظه مديريت كننده كورتيكال پليت ، خطر شكست پليت ها حين سوراخ كردن پليت و كاهش خطر برخورد ديسك و يا دريل ها با دست اپراتور را كاهش مي‌دهد و با توجه به اندازه و موقعيت هاي استاندارد موجود روي محفظه مديريت كننده كورتيكال پليت ، برش و تعبيه سوراخ روي پليت ها با سرعت بيشتري انجام خواهد گرفت اپراتور با توجه به ابعاد مورد نياز خود در پوشش ضايعه استخواني مي تواند از قسمت تريمر(اضلاح ابعاد) در لبه محفظه مديريت كننده كورتيكال پليت استفاده مي كند . به اين صورت كه پليت توسط انگشت به زير شيار محافظ رانده شده و از نظر ابعاد تنظيم ميشود و از طرف ديگر توسط ديسك برش داده خواهد شد. و در صورت نياز براي سوراخ كردن پليت ها دو نوع كارايي در اين محصول در نظر گرفته شده است، حالت اول استفاده از سوراخ هاي از پيش تعبيه شده در بخش دريل گايدنس(هدايت دريل) است و حالت دوم ، بخش بدون محافظ سوراخ دار در همان بخش دريل گايدنس مي باشد كه براي ايجاد سوراخ هايي با جايگاه نا متعارف طراحي شده است. پس از قرار گرفتن پليت در محفظه مشخص شده پوشش محافظ در روي پليت قرار خواهد گرفت كه حركت پليت را براي سوراخ كاري به حداقل خواهد رساند.